Dag 0: 21-03-2010
Zondagochtend om 7:45 uur vertrok ik in mijn uppie richting Frankrijk met de muziek hard aan, of met de harde muziek aan (zo u wilt). Henk From, René Schokker en Sjoerd Nauta zaten toen al in België. Hans & Hans (Peelen en De Korte) met gevolg reden niet ver achter me en vanaf noord Frankrijk reden we samen op. Om 18:45 uur kwamen we de paddock oprijden. Henk, René en Sjoerd waren er al 2,5 uur en hadden de neuzen inmiddels behoorlijk schoon. Om 19:00 uur kregen we namelijk pas de sleutel van de pitbox. Paultje was tevreden, want zijn planning bleek de enige juiste te zijn. Hij kon meteen zijn spulletjes in de pitbox kwijt.
Dag 1: 22-03-2010
De 1e sessie was ik nog wat roestig, toen ik halverwege achter een ontploffende Kawasaki reed. Ik kon het oliespoor gelukkig ontwijken en een minuut later werd de sessie afgevlagd. De baan was wel veranderd ten opzichte van 2007, toen ik er voor het laatst was. De chicane achterin is langzamer geworden en dat geldt ook voor de laatste bocht voor de finish, die krapper is geworden. In totaal is de baan ongeveer 1-1.5 sec. langzamer geworden. De 2e sessie werd ook halverwege afgevlagd dus het ritme kwam er nog niet echt in.
De 3e sessie moet het dan maar gaan worden. Ik rij voor René en heb het tempo redelijk te pakken. Bij een bocht naar links krijg ik totaal onverwachts een highsider! Ik kom gelukkig weer in het zadel terecht en mijn linkervoet schiet gelijk van de voetsteun af. Oei, dat is niet goed. Ik kijk naar beneden en zie dat mijn laars zeiknat is. René is niet meer te zien. Hij dacht in een plaatselijke regenbui terecht te zijn gekomen en is van het gas afgegaan. In de pitbox constateer ik dat de waterpomp los is gekomen en ik zet hem weer vast. Uiteindelijk moet ik er 3 liter (!) water bijgooien, oftewel, ik ben bijna al het koelvloeistof verloren! Gelukkig rij ik een Honda en dus doet hij het nog steeds!
In de middag weet ik dan eindelijk mijn PR te verbeteren. Ik zet een tijd van 1:51.070 op de klokken en dat is een lekker begin van het seizoen.
Dag 2: 23-03-2010
Het is net zo’n mooie dag als gisteren: ongeveer 20°C en een lekker zonnetje. Om lui van te worden. René en ik gaan samen een robbertje stoeien op de baan. Wat is dat toch leuk om te knallen en elkaar overal (proberen) in te halen. Ik slecht op het nippertje een magische grens en noteer 1:49.990, terwijl René nog iets sneller is. In de middag haal ik Danny de Boer in, die net de pitstraat is uitgereden. Ik kijk om en gebaar om samen te rijden. Vol ga ik op het gas en een volle ronde later zie ik 1:48.970 op mijn laptimer staan. Weer een seconde sneller! Ik kijk om en zie niemand. De gedachte dat zo’n topper achter me zit (de enige overeenkomst tussen ons is dat we allebei in 2002 in Magny Cours met de wegrace begonnen zijn), is dus al genoeg om me sneller te doen gaan. Uiteindelijk bleek hij een bandenprobleem te hebben en is hij weer naar binnen gegaan.
Maar voor het eerst in mijn leven heb ik een PR staan die scherper is dan die van René, die normaal altijd zo’n 3 seconden sneller is dan ik. In de laatste sessie weet hij toch nog onder mijn tijd te komen en de intense blijdschap die dat bij hem veroorzaakte, beschouw ik als een groot compliment. Een klein feestje op zijn plaats en iedereen is uitgenodigd.
Dag 3: 24-03-2010
Dat kleine feestje blijkt een groot feest te worden met karaoke, veel bezoekers en heel veel sfeer. Even valt de stroom uit, maar de muziek dendert gewoon door. Mijn iPod zit echter in mijn net gekochte 50 Watt ION Blockrocker met ingebouwde accu! Dus ook met het licht uit knalden André Hazes, De Sjonnies en Rubberen Robbie over de paddock, ondersteund door de fluwelen stemmen van wat voorgrondzangers.
In de ochtend ben ik nog niet echt scherp en besluit alleen maar lijnen te rijden. De andere feestgangers vinden het verstandiger niet meer te rijden, de watjes. ’s Avonds een man, ’s ochtends een man! René rijdt weer een PR en ik besluit er dan ook nog maar een keer voor te gaan zitten. In de volgende 3 ronden weet ik mijn tijd te verbeteren naar 1:48.660. Dat is omgerekend naar de oude lay-out 7 (!) seconden sneller dan ik ooit was! De Honda, met een ongewijzigd blok, loopt fantastisch en ik kijk dan ook uit naar de Paasraces.
Het afsluitingsfeest in de partytent van de catering komt zonder muziek te zitten. En ach, ik heb al 3 avonden de gemoederen bezig gehouden, dus waarom dan niet nog een dag? Ik stel mijn iPod beschikbaar en alles komt toch nog goed. Tot slot win ik ook nog voor de benzinetank een soort placemat met ribbels voor tussen mijn benen, dus een prettig eind goed al goed.