Dag 0: 18-03-2007
Vrijdagmiddag om 14:00 uur was de motor pas klaar, met een geleend blok. Op het nippertje dus. ’s Avonds had ik pas tijd om de boel in te pakken. Nou ja, er zijn relaxtere manieren om het seizoen te beginnen. Zaterdagochtend om 9:00 uur afgesproken bij Hazeldonk met Ronald van Vliet en familie. En zo reden we met 2 campers en een caravan, met wind en kou en af en toe een bui, richting Frankrijk. Om 20:00 uur waren we er eindelijk en de Wolvega club, onder aanvoering van René Schokker, had zich reeds genesteld.
Zondag was een relaxte dag. De voorbereidingen bestonden uit: de pitbox inrichten en stickers plakken. Dat laatste is zowat een traditie geworden en ik mag me inmiddels verheugen in een grote schare stickerplakkenfans. O ja, een geleend blok he? Ik wilde me net gaan inschrijven en stond inmiddels in de rij, toen ik me bedacht dat daarvan natuurlijk helemaal niets geborgd is. Nou, de boor er maar bij gehaald, de boel geborgd en 2 uur later ingeschreven.
Dag 1: 19-03-2007
’s Ochtends 9:00 uur. Het was ijskoud en er lag een pak natte sneeuw. Ik vroeg me net af waar ik me kon inschrijven voor de langlaufwedstrijd, toen er werd omgeroepen dat de 1e sessie afgelast werd om de baan sneeuwvrij te maken! Wat zullen ze balen in Zell am See!
Deze dag heb ik 3 sessies gereden, allemaal op een kletsnatte baan. Hoewel het ijskoud was ging het redelijk goed. Ik had de gang er goed in, ondanks dat de baan weinig grip gaf en ik 3 “momentjes” had. Het weer was overigens nog erger dan in Assen. Ik had die dag 4 keer banden gewisseld, waaronder 2 keer van nat naar droog naar nat, voor 1 sessie! Goed, de kop is er af en we weten ook weer hoe dat banden wisselen ook al weer is.
Dag 2: 20-03-2007
Regen, regen en nog eens kou! De 1e sessie liet ik maar weer schieten. De rest van de dag bestond uit balen:
- 4 keer banden gewisseld
- 1 keer op een droge baan gereden
Het meest waardeloze bericht kwam echter ’s avonds. Doordat de Paasraces van het ONK samen gereden worden met het Belgische Superbike kampioenschap, waren er meer dan 56 inschrijvingen. Alle rijders uit de KNMV Cup (12 stuks , mijzelf incluis) werden er uit gegooid. Hoe wrang kan het zijn, dat je een bevestiging hebt dat je de allereerste rijder bent die zich heeft ingeschreven en dat je er toch nog uitgeknikkerd wordt. Nou, alternatief zoeken dan maar. Ondertussen zat ik nog steeds niet lekker in mijn vel. Het niveau was echter matig dit jaar, want ondanks dat ik op een droge baan niet lekker rond ging, hoorde nog steeds bij de 5 snelsten. Ik was een manische depressie nabij.
Verder nog een typisch Franse actie meegemaakt. Was het eindelijk droog, staat er een stapel banden en hout in de fik, op 20 meter naast de baan. Een hele rookwolk over het circuit, rode vlag, training (van een andere groep overigens) afgebroken. Wat blijkt, het was een niet helemaal volgens plan verlopende brandweeroefening! Deed me trouwens denken aan het WK Superbike op Magny Cours 2 jaar geleden. De 2e tijdtraining werd uitgesteld, omdat de teams benzine moesten halen aan de snelweg. De pompbediende op het circuit bleek op vakantie.
Dag 3: 21-03-2007
Eindelijk een droge dag, met alleen de laatste sessie regen. (Die laatste heb ik maar laten schieten, want daar had ik al genoeg in geoefend.) Ronald en René gingen goed hard rond. Ik kon ze bij lange na niet bijhouden. Ik bleef maar tijden van 1:57 rijden, meer dan 4 seconden langzamer dan mijn snelste tijd van vorig jaar.
’s Middags nog wat aan de achterschokdemper gerommeld, maar een betere tijd dan 1:56.9 zat er niet in. Wat een sof om je trainingsweek zo te beëindigen.
Dag 4: 22-03-2007 (extra)
Om 6:30 uur voelde ik een sterk aanzwellende druk op mijn blaas. Grommend klim ik uit mijn mandje en struikel richting toilet. Ik verbaas me over de hoeveelheid licht buiten en klap het raampje open. ZON!!!! GEEN WOLKEN!!! Maar nog belangrijker: GEEN WIND (uitgezonderd die me van blijdschap ontsnapte). We plakken er een dag aan vast! Helaas moest Ronald wegens dringende verplichtingen terug, maar René besloot ook te blijven. En het zou de hele dag mooi blijven! Althans, droog.
Goed, we bleven weer ploeteren tijdens de 1e sessie. Ik kwam wederom niet verder dan 1:56.9 en had inmiddels ook weer last gekregen van mijn onderarm, door de befaamde handschoenen, waar ik direct afscheid van nam. De oude maar weer uit het stof gehengeld (en dat ging goed). Ondertussen Zweitze Rooske maar weer eens gebeld: paar klikjes hier, paar klikjes daar en de voorkant 4 mm. laten inzakken. Dat laatste kon ik pas tussen de middag doen. Met die klikjes kwam ik een 0.5 sec. dichterbij. Lang niet genoeg dus.
In de middagpauze heb ik vers rubber gemonteerd, de clip-ons veel verder naar buiten gezet en de voorkant 5 mm. laten inzakken. Ik ga de baan op en…. een PR!!!! Ik was in 1 keer 3.5 sec. sneller dan hiervoor en reed 1:53.070! Maar belangrijker nog, ik bleef continu 1:53 en 1:54-ers rijden en dat met een overvolle baan met langzamere rijders. En ik had niet eens het gevoel dat ik aan mijn limiet zat of dat ik aan het forceren was. Wat een kick!!!
De laatste 2 sessies zat een snellere tijd er wegens drukte niet in, maar wat overbleef was het gevoel: ik zit er weer helemaal in! Wat was ik blij dat ik er nog een dag aan vast geplakt had. Nou, laat de 1e race maar komen. Waar en wanneer dat dan ook maar moge zijn (trouwens, nog bedankt KNMV!).