Op de laatste dag van februari was het dan eindelijk zover: de start van het asfalt seizoen. Op het Midland Circuit van Lelystad kon er de hele middag met de Supermoto worden getraind. De baan was nog nat, maar het regende niet. Ik had alleen regenbanden meegenomen, omdat ik verwachtte dat de baan nog wel een tijdje nat zou blijven en dat klopte.
Heerlijk om weer eens te knallen en in te halen op plekken waar het spannend is om dat te doen. Met de regenbanden hoorde ik de hele middag (ik heb 5 sessies gereden) tot de snelsten in de Nationale klasse. Heel ontspannen, zonder kracht te gebruiken hield ik het steeds de hele sessie vol. Mijn conditie blijkt redelijk en het lukt me ook steeds beter om ontspannen te rijden. Het leek wel of het rijden me geen kracht en moeite kostte. Het bewijs dat dat laatste niet klopte kwam zondag (met een nasleep naar maandag): zo’n verschrikkelijke spierpijn had in geen tijden meer gehad!