Na de glijpartij van vorig jaar was ik vastbesloten een beter resultaat neer te zetten. De voorbereiding was verre van ideaal: net terug van vakantie uit Italië, waar lekker eten, BBQ, bier en luieren op het strand de hoofdmoot van de dagelijkse training waren. Dat was terug te zien in de 1e kwalificatietraining. Het was de 1e keer met de gereviseerde achterschokdemper, maar de beschamende 1:53.192 had ik normaal gesproken zelfs zonder achterschokdemper moeten kunnen rijden. De op 1 na laatste startplek was op dat moment het resultaat.
Voor de 2e kwalificatietraining hadden we een betere setting gevonden. Nu moest het maar eens gebeuren. Het ging een stuk beter en met een 1:50.653 schoof ik door naar de 38e startplek van de 44. Nog niet om over naar huis te schrijven, maar kwalificeren is duidelijk niet mijn sterkste punt. De start van de race is dat inmiddels wel geworden. Daar moeten we dan maar op vertrouwen morgen.
Het is fantastisch weer op de racedag en met 50.000 (!) man op de tribunes kan deze dag eigenlijk al niet meer stuk. Er moet alleen nog wel even gereden worden. Tijdens de “sighting lap” (pitstraat uit en opstellen op de startgrid) en de “warming-up lap” (1 ronde en opstellen voor de start) moest ik nog wel even mijn nieuwe remblokken inremmen, anders zou het na de “hole shot” (de sprint vanaf de start naar de 1e bocht) erg spannend gaan worden. Goed, de start…
Ik bevind me in goed gezelschap met in mijn buurt o.a. Arnout Visser, Ronald van Vliet, René Schokker, Niels Feller, Alwin Hes… Het licht gaat uit en 44 gestoorden willen allemaal het eerst bij de Haarbocht zijn. Mijn start is weer erg goed, ik rem laat en pak een aantal plaatsen. Ik rem Arnout eruit en zit in het wiel van René. Voor Stekkenwal steek ik bij René binnendoor en rem voor Mandeveen vervolgens Hans van den Hoek eruit. Als 29e kom ik de 1e ronde door. Dat gaat goed! René komt me de volgende ronde voorbij. Na 4 ronden komt Niels me voorbij en ik kan niet aanpikken, omdat de temperatuur van de motor inmiddels bijna 130°C is geworden en vermogen verliest. In de 6e ronde wil Arnout me er voor de Haarbocht uitremmen, maar schiet rechtdoor. Lachend in mijn helm stuur ik in en de achterkant breekt uit, wat is dat nou??? Ik stuur richting grindbak en krijg hem net op tijd weer onder controle. De volgende doorkomst gaat in 1:53.zoveel. Ik weet genoeg: de strijd is na 7 ronden gestreden. Aangekomen bij de camper zet ik de motor neer en brand zowat mijn billen. Ik spring eraf en de stoom spuit 2 meter hoog onder mijn motor uit.
De Rizla Racing Day en ik blijken geen vriendjes te zijn. Wederom heb ik het einde van de race niet gehaald. Vervelend is wel dat de volgende race al komend weekend is. Nou ja, dat is voor later zorg. Eerst komende dinsdag naar Valkenswaard, voor de Supermoto training van Marcel van Drunen, Nederlands en Europees kampioen. Doelstelling: heel veel fun en verbetering van de rijvaardigheid en motorcontrole. En welllicht iets voor in de nabije toekomst, wie zal het zeggen.