Vandaag is het de grote dag: voor het eerst op de gloednieuwe Honda CBR1000RR Fireblade 2009. Zonder ABS, want tenslotte rijden we ook zonder airco. De doelstelling van vandaag is: gevoel krijgen met de motor en ons concentreren op de zithouding. Het weer is wel heel beroerd: veel regen. En Zolder is niet het circuit met de meeste grip… Ik heb de camper geparkeerd op de plek waar het meeste spektakel verwacht mag worden: bij de beruchte chicane voor de dito Sacrementsheuvel.
De 1e sessie heb ik rustig gereden om eerst eens aan de motor te wennen. Wat rijdt deze motor soepel en wat nog het meeste opvalt is het ontwerp van de tank. Ondanks dat de motor de afmetingen van een 600-tje heeft heb je zeeën aan bewegingsvrijheid. Ik stap af en klop hem op de tank: volgens mij worden wij wel vriendjes. De schakelpook en de clip-ons moeten iets anders staan en dat is eigenlijk het enige. In de 2e sessie voer ik de snelheid iets op en hoor ik al meteen bij de snelsten van de groep. Per sessie gaat het echter harder regenen en in de 3e sessie komt er iemand aan de binnenkant in een bocht. Huh? Zo langzaam rij ik toch niet? Ik geef iets meer gas en loop in de buiten bocht met hem mee. Blijkbaar frustreert hem dat en hij gaat er als een bezetene vandoor. Een paar bochten later ligt hij vol in de vangrails. Tja…
Het wordt gladder en gladder. Tussen de sessies door verbazen Hans en ik ons over de doldrieste acties, alsof er een GP beslist moet worden. De een na de ander crasht. Na de lunchpauze liggen er echt plassen op de baan en na een rondje of 8 besluit ik dat het genoeg is geweest. De omstandigheden worden slechter en slechter, dus rij- en afstellingstechnisch worden we hier niet veel wijzer van. Laten we Hans eens lekker in de maling nemen. Ik rij terug naar de camper en laat de motor uitrollen, tot vlak achter hem. Ondertussen staat Hans hoofdschuddend naar de stopwatch te kijken en weer in de verte te turen. Na een paar minuten draait hij zich balend om en ziet daar iemand rustig op de motor zitten, wachtend op een achterbokje om de motor op te zetten.
Na in driekwartier hebben we nog eens 10 man onderuit te zien gaan. Het is mooi geweest. We gaan huiswaarts met een gevoel van tevredenheid: het Superbike seizoen is begonnen!