Vandaag stond de 60 km. offroad rit rondom de geboorteplaats van Guus Hiddink op het programma. De organisatie was top geregeld en blijkbaar was dat al van tevoren bekend, want het was megadruk. Wellicht ook door het weer, want het was een prachtige, zonnige herfstdag. Keuren, inschrijven en wegwezen.
En meteen ging het al fout. William de Groot, Bert de Krijger en Jos van Zijl vlogen als gekken het offroad in. Als ik op asfalt rij moet ik er al eerst een beetje inkomen, laat staan naast het asfalt. Na het 1e maïsveld ben ik ze kwijt, kom een weg op en zie ze in de verte rijden… denk ik. Ik rij er naartoe en merk dat ik van het parkoers af ben. Hee, dat kan niet hè, dat is afsnijden. Dus ik keer weer om en vervolg het parkoers. Na 3 kwartier tref ik ze weer als ze pauze hebben en op me wachten. Als een verloren zoon word ik onthaald met een slok water. We gaan weer verder en ze hebben het gas er weer goed op.
Er ontstaat, op een paadje langs een sloot een opstopping, omdat iemand zijn motor heeft laten afslaan. Ik zie dat William, Bert en Jos al door zijn. Met veel moeite wurm ik me langs de prutser (zegt `ie) en ga vol het gas op, dender een stukje naar beneden een mul stuk zand met hele diepe sporen in. Ik verlies mijn evenwicht en heb geleerd, altijd het gas erop. Aldus doe ik, maar mijn voorwiel wordt gelanceerd over een spoor waardoor ik achterover hang, automatisch het gas nog meer opendraai en na een prachtige wheelie een onbedoelde landing maak. Met een klap kom ik neer (het moet er komisch uit hebben gezien) en mijn stuur is iets krom. Ik pak de boel weer op en check of niemand het heeft gezien. Ik vervolg mijn weg en het gaat eigenlijk best goed. Weer beter dan de vorige keer. En dat blijkt ook, want deze keer blijft het bij die ene crash. Het was onderweg niet altijd even veilig met glibberpaadjes en prikkeldraad ernaast. Bijna was ik aan de beurt op zo’n paadje. Uiteindelijk heb ik onderweg 3 mensen, met een ambulance erbij, zien liggen. Koppie erbij houden dus. Verder heb ik nogal wat bospaadjes gehad. Op zich is dat wel leuk, alleen moet je wel met je stuur tussen de bomen door kunnen.
Na afloop is er nog een feest in het partycentrum met bands, veel bier (voor een goed doel, welke weet ik niet meer) en heel veel autochtonen. Het einde hebben we niet meer meegemaakt, maar volgens mij bleef het er nog lang onrustig.