Het beloofde een prachtige dag te worden, qua weer althans. Wellicht zou ik vandaag de “Vorentscheidung” kunnen forceren voor wat betreft mijn 8e plaats in het kampioenschap. Gisteren, tijdens de weinig memorabele Sport Grid Time sessie waarover verder niets zinnigs te melden viel, was ik te relaxt. Dat moest vandaag maar eens anders worden. Ik werd op mijn wenken bediend, want na de technische keuring zette ik de motor op de paddockstand en onmiddellijk brak rechts het steuntje daarvoor af. De motor viel om en terwijl ik hem wilde opvangen, verrekte ik mijn rechter dijbeenspier. Balen!!!! De onderdelen die ik na de Rizla Racing Day had vervangen, konden wederom worden vervangen. Maar goed, we stonden meteen op scherp, maar het had prettiger gekund.
De 1e tijdtraining ging matig. Gelukkig reed niemand in de subtop echt hard en stond ik met een matige 1:53.251 nog op een 15e plek. Inmiddels had ik wederom problemen gekregen met mijn rechter onderarm: opgepompt. Het gevoel bekroop me dat dit zo’n beetje het einde van mijn seizoen moest betekenen. Op deze manier zou ik niet meer serieus mijn positie kunnen verdedigen. Gelukkig was de fysiotherapeut van het Kahuna RB Racing Team, Lidewij van der Linde, aanwezig. Voor de 2e tijdtraining nam ze mijn arm even flink onder handen en deze voelde meteen een stuk prettiger aan. Ik besloot 3 rondjes vol te gaan om een goede tijd neer te zetten en daarna te stoppen om mijn arm te sparen voor de wedstrijd. Uiteindelijk ging het zo goed dat ik 5 rondjes vol reed. Mooie opsteker, de arm werd niet slechter! Ik realiseerde een, gezien de omstandigheden redelijke 1:52.061, dat uiteindelijk goed was voor wel een lichtelijk teleurstellende 21e plaats op de grid: mijn slechtste startplek sinds 2 jaar! Iedereen staat voor me: René Schokker, Eddy Bröker, Teus Oskam, Ronald van Vliet, Arnout Visser, iedereen! Maar om aan te geven hoe breed de subtop geworden is: plaats 9 t/m 21 staan binnen 1 seconde!
In de 4 uur wachten die volgde, wist ik mijn dip om te zetten in een strijdvaardig plan. Lidewij nam een uur voor de wedstrijd mijn arm nog eens onder handen en wederom voelde het goed aan. Blijkbaar kan met fysiotherapie mijn blessure worden verholpen en hoef ik niet onder het mes. Dat stemde me weer enigszins vrolijk. Er zat maar 1 ding op, doe als Noriyuki Haga: een bliksemstart en nooit meer remmen!
Super geconcentreerd arriveer ik op de 6e (!) startrij van de grid. Sterk gefocust op de rode lampen. De man met de rode vlag loopt weg, de rode lichten gaan aan, uit en PATS, ik schiet als een komeet van mijn plek, tussen Ronald van Vliet en Hendrik Bruinsma door. Iedereen begint bij bordje 200m. te remmen en in te sturen, maar ik schakel nog een keer door en stuur pas heel laat buitenom in. Ik heb 14 (!) plaatsen goedgemaakt en lig 7e!!!!! Teus Oskam heeft ook een geweldige start en rijdt op de 5e plek. Op de Veenslang word ik door een paar hele snelle mannen op vermogen ingehaald, zoals Jeroen Westendorp en Fausto Dhanis, die na een forse rugblessure een verbluffend goede rentree maakt. Als 11e kom ik de 1e ronde door. Ik weet Fausto in Stekkenwal te pakken, maar wordt zelf door een snelle Arnout Visser ingehaald. Ondertussen ben ik na wat gevechten aan het achterwiel van Teus beland. Ik bereid mijn aanval in Stekkenwal voor, maar Teus remt zo laat dat hij bij Ruskenhoek rechtdoor gaat. Verrast, maar eigenlijk balend win ik een plekje. In plaats van hem regulier te pakken rijdt hij mijn karretje een beetje in de poep. Ik had hem zo graag binnendoor gestoken. Ondertussen loop ik wat op Arnout in, maar met nog 2 ronden te gaan krijg ik toch weer problemen met mijn arm. Op mijn tandvlees haal ik uiteindelijk nog als 11e de finish. 5 heel belangrijke punten zijn mijn deel en wederom blijf ik mijn grote concurrent Eddy Bröker voor, waardoor ik weer een punt op hem uitloop. Arnout wordt 8e, Teus valt net buiten de punten en Ronald rijdt als kersverse vader van een 2e dochter naar een verdienstelijke 14e plek.
Nooit had ik gedacht nog punten te kunnen pakken in deze belabberde toestand. Mijn 8e plaats is door dit resultaat zo goed als veiliggesteld (als er geen gekke dingen gebeuren), met dank aan Lidewij en Nitro Nori.