Gisteravond had ik de achterschokdemper afgesteld: de veervoorspanning op zijn hardst en de ingaande demping fors strakker gezet. Ondertussen was ik helemaal klaar met de quickshifter en die had ik dan ook gedemonteerd. Tevens nieuw rubber er op en ik was klaar voor de wedstrijd. Na 6 bakken koffie was ik goed wakker. Ik heb altijd wat opstartproblemen tijdens de 1e kwalificatietraining, die is per definitie te vroeg in de ochtend, zelfs om 10:30 uur. Ik zou ook een andere tactiek gaan uitproberen: vanaf de start van de training als een van de eersten de baan op en meteen knallen. Niet opwarmen, maar meteen vol!
Ik zat meteen goed mijn ritme, maar in de 5e ronde kwam de rode vlag. René Schokker had na het uitkomen van de Ruskenhoek een highsider gekregen en lag in het grind. Hij had de motor tegen zijn rug gekregen. (Gelukkig was hij, René dus, alleen maar bont en blauw, maar de dag was voor hem helaas wel voorbij). Ik had dus maar 3 volle ronden kunnen rijden, maar toch 1:54.239 weten neer te zetten. Goed voor op dat moment de 11e plaats. Dat was een flinke opsteker! Maar goed dat ik meteen vol gas ging. De achterband zag er ook heel mooi uit, ondanks het feit dat de achterveer helemaal tot onderin was ingeveerd, met andere woorden 100% tot op de grens. Ronald van Vliet had weer problemen met zijn versnellingsbak en ook voor hem zat het weekeinde er op. Wat een domper is dit seizoen tot nu toe voor Ronald en René.
De 2e tijdtraining was de tactiek hetzelfde en het scenario ook. Nadat ik 4 volle ronden had kunnen rijden ging Patrick Scheers er voor Ramshoek ongenadig hard af en reed motorfiets volledig kort. Het is werkelijk een wonder dat hij alleen een lichte hersenschudding had. Mijn tactiek had overigens wel gewerkt, want ik had een hele dikke nieuwe PR gereden: 1:52.798, goed voor uiteindelijk de 10e startplek. Deze tactiek gaan we dus niet meer overboord zetten! Achter de top 5 is het spannend: nummers 6 t/m 11 binnen 1 seconde! Teus Oskam had het ook goed gedaan en stond met een 14e plaats recht achter me. Opgepast dus, want mijn start is na de 1e race op de Nürburgring even wat minder geworden! Wouter stond daar net weer achter op de 17e plaats.
Mijn start was matig en naast mij nam Arjan Dekker (pitboxgenoot op de Nürburgring) iemand mee onderuit in de Haarbocht. Met laat remmen en brutaal insturen zit ik toch ergens bij de eerste 15 rijders. Ik haal nog 3 man in en kom als 12e de eerste ronde door. Voor de verandering zit ik weer eens achter Hendrik Bruinsma. Bij het uitkomen van de Strubben trekt Hendrik de motor op zijn achterwiel, corrigeert, maar ondertussen ga ik binnendoor de Veenslang op. Ultralaat remmen en ik ben er inderdaad definitief voor. Nu gas geven. In de verte zie ik Fausto Dhanis, ik kom tot op zo’n 100 m. van hem. Hij versnelt dan iets en ik zie dat ik er niet meer bij kan komen. Met nog 3 ronden te gaan, zie ik in de Strubben over mijn schouder Hendrik en Alex Janissen op ongeveer 200 m. rijden. Ik besluit iets gas terug te nemen en de motor heel over de finish te brengen. Alex nadert me daardoor nog tot op 1.5 sec. maar de 11e plaats komt niet meer in gevaar.
Ondertussen had ik wederom een nieuwe PR gereden met 1:52.600. En dan te bedenken dat winnaar Danny de Boer 1:46.9 reed! Teus pakte het laatste puntje voor een zure Wouter, die hiermee zijn 1e punt op een haar na misliep. In het klassement blijf ik op de 8e plaats staan. Ondanks, of misschien wel dankzij, de achterveer perikelen ging ik met een voldaan gevoel huiswaarts.