Maandag 8 september om 12:00 uur vertrokken Jasper de Wit en ik met de paardenbus richting Zaltbommel, waar we afgesproken hadden met Ronald van Vliet, om samen op te rijden. We moesten echter eerst een omweg maken van zo’n 250 km. om de RSV Mille bij Harald Amann op te halen. Daar aangekomen kwamen we de ARA-leden Reinier Schreurs, Klaas-Jan Bijkerk en Cor Dekker tegen. Cor had er op weg naar de Nürburgring een fraaie gele getunede RSV Mille R van 2000 gekocht. Van mijn motor was het halve blok vervangen. De aandrijfas was gebroken, die had de lagers eruit gedrukt en die waren dwars door het blok heen geschoten. De versnellingsbak kon daardoor ook vervangen worden. Kortom: een nieuwe Mille zullen we maar zeggen.
Om 18:00 uur kwamen we uiteindelijk op de Nürburgring aan, waarna we direct de motoren in pitbox gooiden en rijklaar maakten voor de volgende dag. Snel de boel nog laten keuren, waarna Jasper en ik als 2 decadente boys naar het Dorint Hotel tegenover Start & Finish togen. Daar kwamen we de bewuste ARA-leden weer tegen, die inmiddels met z’n 4-ern waren (Maurice Merckelbach was erbij gekomen). Gezellig een paar biertjes weggehakt, een paar sigaren gerookt en wat “Brot und Wurst” gegeten, waarna om 1:00 uur een onrustige nacht begon (het is overigens niet wat je denkt).
De volgende dag gingen Jasper en ik ieder in aparte trainingssessies als bange poeperds over de baan: allebei in 2:35, zo’n 13 sec. langzamer dan de snelsten. Leuk als je weet dat Schumi 1:32.nogwat heeft staan! De 2e sessie ging een stuk beter. Ik reed 11 sec. van mijn tijd af en was met 2:24.680 weer tussen oude bekenden als Jan van Zeggelaar, Maarten Mak en Arno van Doorn terecht gekomen op een 20e startplaats. Dat gaf de burger weer moed, want het was toch weer een tijdje geleden dat ik serieus met de RSV Mille kon rondgaan en me met deze gasten heb kunnen meten. Helaas werd door een aantal valpartijen door de wedstrijdleiding besloten de 1e race te laten vallen voor een extra tijdtraining. Jammer, maar helaas.
Die extra tijdtraining zou er een worden die me nog lang zal heugen. Na een paar ronden kwam ik tijdens de 3 bocht na Start & Finish (een linker) in de problemen. Ik gooide het gas dicht, stuurde de bocht in en de curbstones kwam dichter en dichter bij. Hel, die bocht ga ik niet halen! Overeind, door het gras richting een muur! Rustig blijven, kop erbij houden en nu geen rare dingen doen! Achterrem erop, en vlak voor de muur liep een asfalt pad, omkwakken, ik hield hem net overeind, remmen en over het pad zo de baan over. Ik mocht van geluk spreken dat er niet iemand achter me reed. De ellende was echter nog niet over, weer over gras, zand en grind en toen stond ik stil: met de motor stationair op 6.000 toeren! Ja, vind je het gek dat ik die bocht dan niet haal. Met de adrenaline nog in mijn keel (wat een wonder dat ik overeind gebleven was) terug naar de pitbox. Zoeken, zoeken, zoeken en niet te vinden. Hoeveel pech moet ik nu nog hebben, dacht ik. Voor de komende jaren heb ik toch wel mijn portie gehad. De wedstrijd kwam echter dichterbij en dichterbij. In die paar ronden had ik mijn tijd nog wel verbeterd naar 2:22.802, een 23 plek. Niets aan te doen. Amann gebeld, zoeken, zoeken. De wedstrijd begint over 10 minuten. Ronald van Vliet en William de Groot rijden de pitbox uit. Wat een ellende! Nog 1 minuut voor de opwarmronde: GEVONDEN! De stelschroef die het stationair toerental bepaalt was los getrild en ingedraaid. Hans Peelen schroefde de boel weer in elkaar: airbox erop, tank erop, zadel erop. Jasper gooide nog 5 liter benzine in de tank, terwijl ik me snel omkleedde. Snel de pitbox uit, terwijl iedereen al op de grid klaar stond om te starten. Ik was veroordeeld om uit de pitstraat te starten. Balen: als ik 2 min. eerder was, had ik op de grid gestaan! Kicken: als ik 2 min. later was, dan had ik kunnen gaan inpakken!
De start en ik kwam 100 m. achter de laatste man de baan op. Ik ga ECHT niet als laatste eindigen: de dood of de gladiolen! De 1e ronde en ik had er al 1 te pakken. De 2e ronde, nog 2 man gepakt! Dat gaat lekker, ik was helemaal los: 2:21.208. De 3e ronde weer 1 en toen kwam ik de 4e ronde achter Ahm van Britsom van Gilex Racing en Frank de Lange. Ik wilde er langs, want ze reden 2 sec. langzamer dan ik. En ik kon er niet langs. We pushten elkaar tot het uiterste, maar we bleven in dezelfde volgorde rijden. De langzame bochten gevolgd door een recht stuk zijn voor een RSV Mille niet geschikt. Zeker niet als je achter een Suzuki GSX-R1000 en een Honda Fireblade zit. Achter me pushte Dennis Assen met zijn Suzuki TL-1000S. De volgorde bleef tot en met de 8e en laatste ronde zo. Ik had het gevoel dat als we nog 20 ronden zouden rijden, dat we met z’n 4-en nog in dezelfde volgorde zouden rijden. Uiteindelijk 23e van de 32 geworden, oftewel geëindigd op de plek waar ik eigenlijk vanaf moest starten. Relatief dus een goed resultaat. Uiteindelijk dus toch nog lekker geracet en de boel het hele seizoen heel gehouden, qua crashes dan. Eind goed al goed, zullen we maar zeggen.
Biertje gepakt, sigaartje gepakt, de boel gepakt en met z’n 3-en richting huis en in Venlo onze (fam. Haullussy en fam. De Wit) inmiddels traditionele McDonalds gepakt als goede afsluiter. Jasper, nog bedankt!