Kerazz

In 1994 plaats ik een advertentie op het prikbord in de muziekschool van Zaandam (waar op dat moment woon): gitarist zoekt band ik de stijl van Steve Vai, Joe Satriani en Van Halen. Paul Suitela belt me enthousiast op, want hij had een band, waarin ze deze muziek speelden. Deze band is gestopt, omdat gitarist Leonard Sumah inmiddels aan het conservatorium is afgestudeerd en nu professioneel aan de slag gaat.

Leonard is de broer van drummer Pieter Sumah. De bassist is Ron “Beeper” Berhitu, Paul Suitela speelt zelf toetsen en neemt af en toe zijn broertje Bobby mee om te zingen. Zo gaan we een jaar aan de slag in de oefenruimte. Leuk, weer een Molukse band na Delano. Maar Bobby komt op een gegeven moment niet meer mee, Beeper speelt nog in andere bands en Pieter ligt in een scheiding. Uiteindelijk houden we het na een jaar oefenen zonder gigs voor gezien.

Paul brengt me ondertussen wel in contact met bassist Cyriel de Vos, die op zoek is naar een band. Ik vind een drummer (Eric Snoei) en een toetsenist (naam vergeten) die op zoek zijn om een band te vormen. De naam, door Eric verzonnen, wordt in eerste instantie Blowfish en later Desolate. We spelen een mix van covers en het merendeel eigen nummers. Stijl: hardrock/heavy metal. Na het met een aantal zangers te hebben geprobeerd valt de band, zonder een keer op te treden, uiteindelijk uit elkaar door muzikale smaakverschillen.

Daarna pak ik met Paul Suitela, Beeper en Pieter de draad weer op en wordt Kerazz geboren. Uiteindelijk moeten we nog een zanger zoeken, als we richting het Millennium gaan. Ik weet nog wel iemand, die ook van metal houdt: Microsoft-collega Tony Krijnen. Het repertoire bestaat uit classic rock / heavy metal nummers van onder meer Thin Lizzy, Toto, Steve Vai, Joe Satriani en Van Halen.

In de zomer van 2001 komt het eindelijk tot een optreden: in Filmtheater De Fabriek te Zaandam. Het wordt uiteindelijk het enige optreden, want direct daarna valt de band uit elkaar door onenigheid op het persoonlijke vlak tussen Pieter en mij.

Dat is tevens het moment dat ik mijn gitaar aan de wilgen hang en hem 10 jaar niet aanraak. Er hangt een nieuwe passie in de lucht: motorracen. Op dat moment ben ik al 2 jaar aan de motorfiets verslingerd en vastbesloten om een racecarriere op te zetten, zoals je ziet op het andere deel van deze website.